หลายคนว่าพวกเรา “บ้า” เอารถเก่าๆ มาทำให้เสียตังค์ทำมายยยยย
ก็จริงอย่างที่เขาว่า แต่ที่เราทำ เราก็มีเหตุผลสัก 2 ข้อ อยากแชร์ให้ลองอ่านครับ
ข้อ 1 จากเวปบอร์ด Retroclub.net จนมาถึง Facebook ในนาม Retro Rayong การรวมตัวกันเป็นกลุ่มคนรักรถ Retro ในระยองจึงชัดเจนมากขึ้น ซึ่งในกลุ่มก็มีคนหลากหลายวัย หลากหลายอาชีพ มีตั้งแต่รถเดิมๆ เก่าๆ ผุๆ พังๆ จนไปถึงสวยๆ เลี่ยมๆ งามๆ เราไม่ได้จำกัดว่าจะต้องเป็นรถแบบนั้น แบบนี้ หรือถ้าไม่มีรถ แต่ชอบ อยากแจม เราก็ยินดีต้อนรับ เพราะมิตรภาพเปิดกว้างเสมอ
กว่า 2 ปี เรามีเพื่อน พี่ น้อง ที่ชอบรถเก่ามากมาย เราได้แลกเปลี่ยนความรู้ และประสบการณ์ ได้ย้อนเวลาค้นหาความรู้เก่าๆ เกี่ยวกับรถยนต์ในสมัยคุณพ่อยังหนุ่ม คุณปู่ยังซ่าส์ ว่ารถหน้าตาแบบนี้ ยี่ห้ออะไร รุ่นอะไร มีกี่ Generation เครื่องยนต์แบบไหน ใช้งานยังไง แล้วสมัยก่อนเขาแต่งรถกันยังไง เราทุกคนเคยนั่งรถหน้าตาแบบนี้ โดยที่เราไม่รู้ตัวเลยว่า วันหนึ่งเราจะกลับมาหลงรักรถยนต์หน้าตาแบบนี้ได้อีก การค้นหาข้อมูลต่างๆ นำไปสู่การลงมือทำรถ หรือที่เรียกกันว่า “ปั้นรถ” เพราะถ้าจะหารถเก่าโดยที่ ไม่ต้องปั้น คือรถที่ปั้นเสร็จ จบแล้ว ก็คงต้องใช้เงินก้อนในการซื้อมา แต่คงไม่ได้ความรู้และความภาคภูมิใจในกาปั้นรถ หลายคนจึงตัดสินใจ ลงทุนไม่มาก หารถที่ตัวเองคิดว่าใช่ เอามาปั้นใหม่ตามใจต้องการ ไม่ว่าจะเป็นสีสันของรถ การบูรณะเครื่องยนต์ การตกแต่งให้หล่อ ให้เท่ห์ แต่ก็คงไม่ง่ายนักที่จะปั้นให้เสร็จในเวลาอันสั้น บางคนใช้เวลาหลายเดือน บางคนทำไปใช้ไป บางคนทำเป็นปีสองปีกว่าจะได้ใช้รถ แน่นอนเงินที่เสียไปก็มากตามกำลังแต่ละคน ไม่ว่าจะจบที่ตัวเลขเท่าไหร่ แต่สิ่งที่ได้มา คือ รถที่เราปั้นมากับมือ และเมื่อเราจับพวงมาลัย เหยียบคันเร่ง วิ่งออกสู่ท้องถนน ความภาคภูมิใจจะล้นเปี่ยมเต็มหัวใจ เป็นความสุขเล็กๆ ที่รู้สึกได้เฉพาะตนจริงๆ
ข้อ 2 เมื่อวันเสาร์ ที่ 14 ธันวาคม 2556 ที่ผ่านมา Retro Rayong Club ได้รวมตัวกันนำรถเก่าที่รัก จัดขบวน ชวนกันขับออกถนน ไปทำความดีร่วมกันกับกิจกรรม เลาะ 9 ชายหาดระยอง สานฝันเพื่อน้อง (9.00 น.) รวมพลก่อนเคลื่อนขบวน ณ ลานจอดรถแหลมเจริญ (10.00 น.) เมื่อมากันครบ จึงเคลื่อนขบวน ผ่านชายหาดต่างๆ และพักกลางวันทานมื้อเที่ยงที่กองบินทหารเรือ เสร็จสรรพมุ่งหน้าสู่จุดหมายปลายทาง นั้นคือ โรงเรียนบ้านห้วยมะหาด เขาภูดร อำเภอบ้านฉาง ถึงโรงเรียน (14.30 น.) เราเห็นรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของน้องๆ นักเรียน คุณครู และชาวบ้าน ที่ยืนต้อนรับกลุ่มรถยนต์เล็กๆ ของเรา ที่อาจจะดูแปลกตาสำหรับน้องๆ นักเรียน เห็นได้จากแววตา เสียงเย้ๆ ตามประสาเด็กๆ ทำให้สนุกครึกครื้นดีจัง ตลอดเวลาที่กิจกรรมต่างๆ ดำเนินไป แม้เป็นช่วงเวลาสั้นๆ เพียง 2 ชม. ไม่ว่าจะเป็นการบริจาคข้าวสาร 12 กระสอบ การมอบทุนเด็กดี 35 ทุน การแข่งขันฟุตบอลนัดพิเศษ และแจกไอศกรีม เราได้ซึมซับความสุข ความอบอุ่น และมิตรภาพ เป็นความรู้สึกดีๆ ที่เราได้บันทึกไว้แล้วในหัวใจ ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ชาว Retro Rayong ชาว ไวรัส จันทบุรี ตัวแทน Retro จากกรุงเทพฯ และเพื่อนๆ จากระยองชาแนล ที่มาร่วมกันบันทึกความรู้สึกดีๆ นี้ไว้ในหัวใจ และเมื่อฟ้าใสๆ เวลาเหมาะๆ เราคงได้ขับรถเป็นขบวน ชวนกันไปทำความดีแบบนี้ด้วยกันอีก
นี่คงเป็นเหตุผลหลักๆ ที่ทำให้เราหลงรักรถเก่า เพราะทำให้เราได้เพื่อนมากมาย ได้ความรู้
ในการปั้นรถ ได้ทำกิจกรรมดีๆ เพื่อสังคม ก็น่าจะเพียงพอที่เราจะขอเป็นคนบ้า ที่หัวใจ Retro แบบนี้ต่อไป
เกร็ดความรู้นิดๆ หน่อยๆ
รถ Retro ที่นิยมกันในประเทศไทย โดยส่วนมากจะเป็นรถญี่ปุ่น (Japan Retro Car) ที่ใช้กันในชีวิตประจำวันเมื่อ 20-40 ปีที่แล้ว นำมาบูรณะใหม่เพื่อให้ใช้งานได้อีกครั้ง ส่วนรถ Classic ที่นิยมโดยส่วนมากจะเป็นรถยุโรป หรืออเมริกา มีอายุตั้งแต่ 30 ปีขึ้นไป ยิ่งเก่ามาก ยิ่งหายาก
โดย Retro Rayong Club
